Hoihoi!

We zijn inmiddels ruim een week hier in Libanon, en we genieten met volle teugen! De laatste twee dagen op het schooltje voor vluchtelingen kinderen (vorige week donderdag en vrijdag) hebben we veel met de kinderen gespeeld. Wij leerden de kinderen steeds beter kennen en zij ons ook. Potjes voetbal met Miss Margriet en Miss Jasmien vonden ze dus ook super leuk (en wij ook!).

Zaterdag ochtend zijn we met de taxi naar Beiroet gegaan, om wat meer van het land te verkennen. We hadden (dachten we) een taxi laten bestellen voor zaterdagochtend om 9 uur. Op vrijdagavond om 9 uur, hoorden we buiten getoeter (Malle Jokie, toet toet!). We zaten nog te grappen: 'dat zal toch niet onze taxi zijn?' Nog geen halve minuut later hoorden we geklop op onze deur. De man die aanklopte had leuk nieuws voor ons: 'your car is here'. Dat was dus even mis gegaan, gevalletje miscommunicatie zullen we maar zeggen. De volgende ochtend kwam dezelfde taxichauffeur weer terug om ons op te halen. Nou dat hebben we geweten! Het voelde net alsof we in een potje Mario Kart zaten. Van rechts inhalen? Geen probleem! Spraakmemo's sturen via WhatsApp terwijl je aan het rijden bent, ondertussen koffie drinken en een sigaret roken? Moet kunnen! Rakelings langs een ravijn racen? Kan ook gewoon!

Eenmaal, na een barre tocht, veilig aangekomen in Beiroet zijn we naar onze kamer gebracht. We zijn eerst naar een grote citymall geweest met enorm veel winkels en eettentjes. Voor de mensen hier is dat echt een plek om (als het heel heet is) af te koelen en elkaar te ontmoeten. 's Middags hebben we nog even een stukje van Beiroet verkend. De volgende ochtend zijn we naar de internationale kerk geweest en hebben we Palmpasen gevierd. Dit hield onder andere in dat we tijdens het eerste lied vrolijk met takken mochten (moesten) zwaaien en dat er na de dienst buiten een ezel op de kinderen stond te wachten om een rondje op te rijden. Die middag zijn we via de hoofdstraat van de wijk waar onze kamer was naar de kust gelopen. We hadden echt heerlijk weer en het uitzicht op de Raouche Rocks was prachtig! Er waren allemaal mensen daar aan het barbecuen, dansen, muziek maken en kletsen. Echt een middagje heerlijk genieten van het weer, de mensen en de cultuur.

Na ons avontuur aan de kust, was het tijd voor ons volgende avontuur: terug naar Hammana met de busjes die hier als openbaar vervoer worden gebruikt. Laten we zeggen: we hebben proefondervindelijk geconstateerd dat er heel veel mensen in één bus passen. De mannen die naast ons zaten, zaten ongeveer bij ons op schoot, maar dat mag de pret niet drukken (letterlijk en figuurlijk). We zijn veilig en wel weer terug gekomen in het verzorgingshuis, klaar voor een nieuwe week!

Sinds maandag zijn we hier in Hamlin nursing home om hier onze handen uit de mouwen te steken. We hebben geholpen met eten geven van de ouderen, bedden opmaken, douchen en aankleden. De komende week gaan we het hier decoreren voor Pasen komend weekend, dus we zijn gisteren meteen even langs de winkel gereden met de hoofdnurse hier, om wat papier en andere spulletjes te halen. Vanochtend zijn we, nadat we de mensen eten hadden gegeven, meteen aan de slag gegaan om wat figuurtjes te knippen om slingers van te kunnen maken. Vanmiddag hebben we de ceders van Libanon bezocht en geluncht in een restaurantje met prachtig uitzicht! Erg bijzonder om gezien te hebben. We zijn meteen even bij iemand op de koffie geweest, en daar stond niet gewoon een schoteltje met koekjes, maar een schoteltje met koekjes per persoon, die we niet allemaal op hoefden te eten gelukkig #dikworden.

We zijn benieuwd wat de rest van de week gaat brengen! We laten wel weer van ons horen!

Groetjes,

Margreeth en Jasmijn